در زمینه بهترین راه های تقویت لغات آیلتس و تافل پیش از این از روش بهره گیری از کتاب های حرفه ای ریدینگ که بهمراه تعیین سطح و از سوی استاد های حرفه ای آیلتس دنبال میشود سخن گفتیم. در اینجا ادامه مطلب تقویت لغات آیلتس را با بررسی روش بهره گیری از فهرست ها ادامه میدهیم.
انتخاب فهرست واژگان ضروری
شاید مهترین چالش بر سر راه زبان آموزان آیلتس و تافل اندک بودن زمان باشد. زبان آموزان به ویژه آندسته از زبان آموزانی که با شیوه های خودخوان یا با آموزشگاه هایی با برنامه های گنگ و ناکارآمد کار خود را دنبال میکنند در خطر افتادن در دام منابع تکراری و نامناسب و کم بازده هستند. این دست از منابع سبب میشود زبان آموزان زمان زیادی را از دست بدهند و در نهایت حتی با به پایان رساندن منابع معرفی شده از رسیدن به یک نمره خوب باز بمانند.
اگر زبان آموز آیلتس یا تافل هستید بهترین کار برای تقویت لغات ضروری آنست که به جستجوی فهرست هایی از این دست واژگان بپردازید. فهرست هایی اینچنینی معمولا بدست دست اندرکاران حرفه ای طراحی میشود و اگر نگارنده آن شناخته شده باشد معمولا از واژگان منسوخ و کهنه و بی کاربرد خالی خواهد بود. زبان آموز میتواند برای مثال بجای پرداختن به کتاب های پر شمار و از دست دادن زمان فراوان مستقیما به چنین فهرست هایی پرداخته و دایره واژگان ضروری خود را به سرعت بهبود ببخشد.
معروف ترین این دست فهرست ها عبارتند از 3000 پرکاربردترین واژگان زبان انگلیسی، فهرست واژگان آکادمیک، 3000 سرواژه آکسفرد، واژگان حرفه ای برای نمره بالای 7 آیلتس، و همانند اینها. میتوانید این فهرست ها را با جستجوی اندکی در اینترنت یافته و کار را بر روی آن ها آغاز کنید.
برنامه ریزی برای کار بر روی فهرست ها
بهترین راه برای حفظ کردن واژگان از روی فهرست ها که در واقع یک میان بر به شمار میرود، به کار گرفتن یک دیکشنری استاندارد مناسب سطح زبان آموز میباشد. برای حفظ کردن واژگان میتوان یک برنامه ریزی مشخص داشت و برای مثال روزی 10 یا 15 واژه تازه حفظ کرد ولی برای تقویت واقعی واژگان و بالا بردن دایره لغات باید تمامی لغت ها به گونه ای به ذهن سپرده شوند که زبان آموز بتواند به زبان انگلیسی برای تک تک آن ها مثال بزند.
حفظ کردن برابرهای فارسی واژگان یا حفظ کردن یک واژه هم معنی برای واژه مورد نظر به هیچ عنوان کافی نیست چرا که واژگان در آزمون های آیلتس و تافل بصورت انفرادی سنجیده نمیشوند و همیشه در چهارچوب یک ساختار کمابیش دشوار مورد سنجش قرار میگیرند. از این رو زبان آموزان باید با ساختارهایی که واژه هدف در آن ها ظاهر میشوند آشنا باشد و این کار تنها با بررسی دقیق مثال های آورده شده در فرهنگ واژگان یا همان دیکشنری امکانپذیر خواهد بود.
این نکته ها گرچه به نظر بدیهی و ساده میرسد ولی دقت نکردن بسیاری از زبان آموزان خودخوان و گروهی از زبان آموزان آموزشگاهی سبب قربانی شدن ایشان میشود! به این معنا که به کار گرفتن یک روش حفظ کردن و تقویت واژگان غلط از روزهای آغازین سبب میشود زبان آموز تا روز آزمون راه نادرست را رفته و به ویژه در بخش ریدینگ هرگز نتواند از یک نمره متوسط فراتر رود.
