آموزش علائم نگارشی در انگلیسی

Punctuation Marks Meaning Examples and Uses

علائم نگارشی در انگلیسی چند مورد هستند و اهمیت آن ها چقدر است؟ برای امتحان هایی مثل آیلتس این علائم نگارشی اهمیتی ندارند یا نه؟ علائم نگارشی (Punctuation marks) یکی از مهم‌ترین بخش‌های دستور زبان و مکاتبات انگلیسی هستند. در واقع، استفاده نادرست از یک علامت در جای اشتباه می‌تواند کل معنای آنچه که می‌خواهید بیان کنید را تغییر دهد. در آیلتس هم به طور مستقیم بر نمره رایتینگ تسک 1 و 2 ما تاثیرگذار هستند. کل گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه پیشنهاد بعدی ما به شماست. 

آموزش علائم نگارشی در انگلیسی (با توضیح کاربرد و مثال)

یادگیری کامل این مبحث گرامری به تنهایی یک مهارت است که حتی ممکن است کسانی که به زبان انگلیسی مسلط هستند را نیز دچار اشتباه کند. قواعد بسیاری در این زمینه وجود دارد و علائم متعددی در موقعیت‌های مختلف به کار می‌روند. شناخت و استفاده صحیح از این علائم ضروری است. به همین دلیل است که اساتید زبان بخشی از گرامر را به علائم نگارشی اختصاص می‌دهند. هدف این نیست که صرفاً نمره بگیرید، بلکه می‌خواهند شما بتوانید به درستی پیام خود را منتقل کنید.

اگر با گرامر، به‌ویژه با علائم نگارشی، مشکل دارید، نگران نباشید، چون تنها نیستید! چه زبان انگلیسی را به عنوان زبان دوم یاد بگیرید یا فقط به دنبال تقویت مهارت‌های گرامری خود باشید، این مقاله به شما کمک می‌کند تا همیشه اطمینان داشته باشید که منظور خود را درست انتقال می‌دهید.

اهمیت علائم نگارشی در انگلیسی

علائم نگارشی دقیقاً چرا تا این حد اهمیت دارند؟ مسئله به نگارش مربوط است. استفاده درست و مناسب از علائم نگارشی می‌تواند تفاوت عمده‌ای در لحن، پیام و اطلاعاتی که باید منتقل شود، ایجاد کند.

مثال از اهمیت علائم نگارشی در انگلیسی

یک مثال معروف وجود دارد که اغلب هنگام صحبت در مورد اهمیت علائم نگارشی استفاده می‌شود. به این دو جمله نگاه کنید:

• Let’s eat grandpa.
  (بیایید پدربزرگ را بخوریم.)
• Let’s eat, grandpa.
  (پدربزرگ، بیایید غذا بخوریم.)

کاملاً واضح است که اگر علامت نگارشی در جای درست قرار نگیرد، معنا می‌تواند به‌طور کامل تغییر کند. در جمله اول به نظر می‌رسد که شما قصد دارید پدربزرگ خود را بخورید! اما در جمله دوم، به وضوح از او دعوت می‌کنید تا با شما غذا بخورد.

اگر کسی هرگز از علائم نگارشی استفاده نکند، مکالمات روزمره پر از جملاتی می‌شود که معنای درستی ندارند و چون تکرار می‌شوند، نمی‌توانید تشخیص دهید که جمله‌ها کجا باید از هم جدا شوند. در واقع، زمانی که از علائم نگارشی استفاده می‌کنیم، قصد داریم مطمئن شویم که دیگران دقیقاً متوجه آنچه که می‌گوییم می‌شوند. اگر از علائم درست استفاده نکنید، ممکن است به راحتی پیام اشتباهی منتقل کنید یا مخاطب آنچه را که می‌گویید به اشتباه تفسیر کند. این مسئله می‌تواند باعث سردرگمی و اشتباه شود.

مثالی از متن بدون نشانه‌گذاری:

If no one ever used punctuation we would get sentences like this that make no sense because they go on forever and don’t really tell you where you need to separate information normally when we use punctuation we want to make sure people get the right idea about what we’re saying if you don’t use the right indicators you could easily send someone the wrong message or they could misinterpret what you’re trying to say that’s the best way to mislead someone.

همان متن با نشانه‌گذاری صحیح:

If no one ever used punctuation, we would get sentences like this that make no sense because they go on forever and don’t really tell you where you need to separate information. Normally, when we use punctuation, we want to make sure people get the right idea about what we’re saying. If you don’t use the right indicators, you could easily send someone the wrong message or they could misinterpret what you’re trying to say. That’s the best way to mislead someone!

متوجه شدید که چقدر خواندن و درک جمله دوم آسان‌تر شد؟!

معرفی علائم نگارشی

در ادامه این مقاله به معرفی علائم نگارشی مختلف می‌پردازیم.

چند علامت نگارشی در زبان انگلیسی وجود دارد؟

تقریباً 14 علامت نگارشی رایج در زبان انگلیسی وجود دارد که در ادامه آن‌ها را معرفی می‌کنیم:

• نقطه (.)
• ویرگول (,)
• علامت نقل قول (” “)
• آپوستروف (’)
• علامت سوال (?)
• علامت تعجب (!)
• دو نقطه (:)
• نقطه ویرگول (;)
• خط تیره (-)
• خط فاصله (—)
• براکت / پرانتز ([ ], ( ))
• آکولاد ({})
• سه نقطه (…)
• ستاره (*)

نقطه (.)

نقطه (Period) به عنوان پادشاه علائم نگارشی در زبان انگلیسی شناخته می‌شود. از آن برای نشان دادن توقف کامل در انتهای جملات استفاده می‌شود، اما کاربردهای دیگری هم دارد.

کاربردهای نقطه:

• در پایان جملات خبری
• برای بیان سوالات غیرمستقیم
• برای مخفف کردن اسامی خاص (مثل اسامی افراد و مکان‌ها)
• برای کوتاه کردن عناوین
• در کنار سرواژه‌های سازمان‌ها و شرکت‌ها
• برای نوشتن تاریخ و زمان
• برای اختصار در آدرس‌ها

نقطه پایان

همان‌طور که گفته شد، از نقطه معمولاً برای نشان دادن توقف کامل در پایان جمله‌های خبری یا سوالات غیرمستقیم استفاده می‌شود.

تشخیص سوالات غیرمستقیم ممکن است ساده نباشد. سوال غیرمستقیم (indirect question) جمله‌ای است که در آن از کسی چیزی پرسیده می‌شود، اما مستقیماً از او سوال نمی‌شود. به این مثال توجه کنید:

• I asked Mike if he knew where Molly went.
  (از مایک پرسیدم آیا می‌داند مولی کجا رفت.)

بسیاری از افراد در پایان این نوع جملات از علامت سوال استفاده می‌کنند، اما باید از نقطه استفاده شود زیرا شما مستقیماً سوال نمی‌کنید.

کاربرد نقطه برای جملات خبری و سوالات غیرمستقیم:

• I brushed my teeth before I left the house this morning.
  (من امروز صبح قبل از ترک خانه دندان‌هایم را مسواک زدم.)
• He admitted how he felt, and I didn’t know what to think.
  (او اعتراف کرد که چه احساسی دارد و من نمی‌دانستم چه فکری کنم.)

نقطه‌گذاری برای اختصار

نقطه‌ها برای کوتاه کردن عناوین و اسامی خاص، تاریخ، زمان و آدرس‌ها استفاده می‌شوند. اختصار روشی برای کوتاه کردن یک کلمه متداول است. در اسامی خاص، از نقطه برای کوتاه کردن عنوان افراد استفاده می‌شود که می‌تواند شامل درجه تحصیلی یا حرف اول اسم باشد.

مثال‌ها:

• Mrs. Robinson made us an amazing lunch before we headed home from our road trip.
  (خانم رابینسون قبل از اینکه از سفر خارج از شهر به خانه برسیم، برای ما یک ناهار فوق‌العاده درست کرد.)
• I have made an appointment with Dr. Mike Smith for Friday morning.
  (من برای جمعه صبح وقت ملاقات با دکتر مایک اسمیت گرفته‌ام.)

چند نمونه از کاربرد نقطه برای نشان دادن پایان یک جمله خبری یا سوالی غیرمستقیم:

• I brushed my teeth before I left the house this morning.
  من امروز صبح قبل از این که خانه را ترک کنم، دندان‌هایم را مسواک زدم.
• We had a great time at Mike’s birthday party last weekend.
  هفته گذشته در جشن تولد مایک خیلی به ما خوش گذشت.
• He admitted how he felt, and I didn’t know what to think.
  او اعتراف کرد که چه حسی دارد، و من نمی‌دانستم چه بگویم (چه نظری بدهم).
• Mom asked me to tell you to pick up orange juice on your way home.
  مامان از من خواست تا به شما بگویم در راه خانه یک آب پرتقال بخرید.
• Joey asked Susan if she would go out with him on Friday night.
  جویی از سوزان خواست اگر تمایل دارد، جمعه شب با او بیرون بروند.
• My mom always told me never to leave the house without brushing my teeth first.
  مادرم همیشه به من می‌گفت هیچ وقت بدون اینکه دندان‌هایم را مسواک بزنم از خانه بیرون نروم.

نقطه‌گذاری برای اختصار

نقطه‌ها برای کوتاه کردن عناوین و اسامی خاص، تاریخ، زمان و آدرس استفاده می‌شوند. اختصار روشی برای کوتاه کردن یک کلمه متداول و پرکاربرد است. در اسامی خاص از نقطه برای کوتاه کردن عنوان فرد استفاده می‌شود که این عنوان می‌تواند شامل درجه تحصیلی مانند دکتر، یا حرف اول اسم فرد باشد.

اگر در مورد چند نفر صحبت می‌کنید، می‌توانید قبل از نقطه اختصار از “s” استفاده کنید، مثلاً: Drs. Collins and Smith.

نقطه‌ها همچنین برای اختصار برخی مکان‌ها مثل ایالات متحده آمریکا استفاده می‌شوند، یعنی U.S.A.

تشخیص اینکه برای اختصار عنوان چه سازمان‌هایی می‌توان از نقطه استفاده کرد ممکن است کمی دشوار باشد. معمولاً قاعده کلی این است که اگر نام سازمان مثل مخففش تلفظ می‌شود، به نقطه نیاز نیست. برای مثال NASA چون همان‌طور که نوشته می‌شود، تلفظ می‌شود (یعنی ناسا) به نقطه نیاز ندارد. اما برای کلمه‌ای مانند Washington, D.C. که “D.C.” به صورت حروف جداگانه تلفظ می‌شود، وجود نقطه بعد از هر حرف لازم است.

بسیاری از افراد تمایل دارند تاریخ و زمان را به روش‌های مختلف بنویسند. اگر قرار است از حروف کوچک استفاده شود، استاندارد این است که بعد از هر حرف نقطه بگذارید. به عنوان مثال، شما ساعت 8 را این‌طور می‌نویسید: 8:00 p.m.

ما معمولاً نام یک روز از هفته یا یک ماه را در مقاله‌های دانشگاهی کوتاه نمی‌کنیم، اما اگر بخواهیم در یک یادداشت سریع یا نامه عادی از آن استفاده کنیم، باید نقطه بگذاریم. مثلاً: Mon. Feb. 25.

چند مثال از نحوه استفاده از نقطه برای اختصار:

• Mrs. Robinson made us an amazing lunch before we headed home from our road trip.
  خانم رابینسون قبل از اینکه ما از سفر خارج از شهرمان به خانه برسیم، برای ما یک ناهار فوق‌العاده درست کرد.
• Please address my package to 44 King St. W., Toronto, Ontario.
  لطفاً بسته من را به آدرس انتاریو، تورنتو، خیابان کینگ 44 غربی بفرستید.
• I have made an appointment with Dr. Mike Smith for Friday morning.
  من برای جمعه صبح وقت ملاقات با دکتر مایک اسمیت گرفته‌ام.
• The Roman Empire began in 27 B.C.E.
  امپراطوری رم 27 سال قبل از میلاد مسیح به وجود آمد.

ویرگول (،)

ویرگول (Comma) نیز همانند نقطه کاربردهای متعددی دارد که برای یک زبان‌آموز انگلیسی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. حتی کسانی که تمام عمرشان به انگلیسی صحبت کرده‌اند، اغلب دچار اشتباهات مرتبط با ویرگول در جملات مرکب می‌شوند.

ویرگول نشان‌دهنده یک مکث کوتاه است. البته این مکث مثل نقطه مکث پایانی نیست و فقط یک وقفه سریع بین کلمات ایجاد می‌کند. این مفهوم ممکن است باعث شود که بسیاری از افراد فکر کنند هر بار که در جمله نیاز به وقفه کوتاه است، باید یک ویرگول اضافه کنند. اما این کار می‌تواند منجر به استفاده بیش از حد از ویرگول شود و نگارش را نامرتب کند.

ویرگول برای مقاصد خاصی استفاده می‌شود:

1. برای فاصله‌گذاری بین صفت‌های هماهنگ.
2. در جملات مرکب برای جدا کردن دو یا چند جمله واره وابسته (dependent clause).
3. زمانی که جملات پیچیده با یک بند وابسته شروع می‌شوند.
4. در یک سری یا لیست.
5. برای اضافه کردن عبارات مطلق.
6. پس از کلمات ربط دهنده.
7. همراه علامت نقل قول در دیالوگ‌ها.
8. بعد از حروف ندای کوتاه.

هنگام نوشتن تاریخ و زمان، ویرگول اغلب برای مشخص کردن ترتیب استفاده می‌شود. مثلاً اگر بخواهید روز تولدتان را در یک جمله بنویسید، این‌طور می‌نویسید:

• I was born on Monday, July 30, 1990.
  من در روز دوشنبه، 30 جولای 1990 به دنیا آمدم.

صفات هماهنگ و صفات جمع‌شونده و ویرگول

هنگام توصیف یک چیز، از ویرگول بین صفت‌های هماهنگ (coordinate adjectives) استفاده می‌شود. صفات هماهنگ آن دسته از صفاتی هستند که برای توصیف ویژگی‌هایی از یک چیز به کار می‌روند، اما این صفات به یکدیگر وابسته نیستند. از سوی دیگر، صفات جمع‌شونده (cumulative adjectives) برعکس هستند و برای توصیف یکدیگر به هم وابسته‌اند. شما در صفات جمع‌شونده نیازی به استفاده از ویرگول ندارید، اما برای صفات هماهنگ از ویرگول استفاده می‌کنید.

برای مثال، در جمله زیر از صفت‌های هماهنگ استفاده شده است:

• The large, menacing dog stared back at me from behind the fence.
  (سگ بزرگ و تهدیدآمیز از پشت حصار به من خیره شد.)

اما در جمله زیر از صفات جمع‌شونده استفاده شده است:

• Only two weak fence posts separated the dog from where I stood.
  (فقط دو پایه نرده ضعیف سگ را از جایی که من ایستاده بودم جدا کرده بودند.)

برای تشخیص اینکه آیا بین صفات باید ویرگول بگذارید یا خیر و اینکه آیا آنها هماهنگ هستند یا جمع‌شونده، دو راه وجود دارد:

1. اولین راه این است که بین صفات “and” بگذارید و ببینید آیا منطقی به نظر می‌رسد یا خیر. مثلاً در دو جمله بالا، می‌توان این آزمایش را انجام داد:

• The large and menacing dog stared back at me from behind the fence.
  (سگ بزرگ و تهدیدآمیز از پشت حصار به من خیره شد.)
• Only two and weak fence posts separated the dog from where I stood.
  (فقط دو و ضعیف پایه نرده سگ را از جایی که من ایستاده بودم جدا کرده بودند.)

همانطور که می‌بینید، در جمله اول با گذاشتن “and” بین صفات، جمله معنا را حفظ می‌کند، بنابراین آنها صفات هماهنگ هستند و می‌توان بینشان از ویرگول استفاده کرد. در جمله دوم این کار معنایی ندارد، پس صفات جمع‌شونده هستند.

2. راه دوم این است که جای صفات را با هم عوض کنید و ببینید چه می‌شود. برای مثال:

• The menacing, large dog stared back at me from behind the fence.
  (سگ تهدیدآمیز و بزرگ از پشت حصار به من خیره شد.)
• Only weak two fence posts separated the dog from where I stood.
  (فقط دو پایه نرده ضعیف سگ را از جایی که من ایستاده بودم جدا کرده بودند.)

در جمله اول، حتی با جابه‌جایی صفات، معنا و ساختار جمله حفظ می‌شود و نشان می‌دهد که صفات هماهنگ هستند. اما در جمله دوم با جابه‌جایی صفات، جمله کاملاً بی‌معنا می‌شود، بنابراین صفات جمع‌شونده هستند.

ویرگول در جملات مرکب و پیچیده

در جملات مرکب، ویرگول برای جداسازی دو یا چند جمله‌واره مستقل (independent clauses) استفاده می‌شود. این جملات معمولاً شامل فاعل و گزاره هستند و در صورت جدا شدن، هر یک به تنهایی معنای کاملی دارند. معمولاً برای اتصال این دو جمله‌واره به یکدیگر از حروف ربطی مثل “but”، “and”، یا “so” استفاده می‌شود که پس از ویرگول می‌آیند.

اینجاست که ممکن است اوضاع پیچیده شود. استفاده نادرست از ویرگول در جملات مرکب می‌تواند به اشتباه «اتصال ویرگولی» (comma splice) منجر شود. اتصال ویرگولی یک اشتباه گرامری است که در آن دو جمله مستقل بدون حرف ربط با ویرگول به هم متصل می‌شوند.

برای مثال:

• I did complete my essay, I haven’t submitted it yet.
  (من مقاله‌ام را کامل کردم، اما هنوز آن را ارسال نکرده‌ام.)

در این جمله از ویرگول به اشتباه استفاده شده است زیرا دو جمله مستقل بدون حرف ربط به هم متصل شده‌اند. روش صحیح نوشتن این جمله به این صورت است:

• I did complete my essay, but I haven’t submitted it yet.
  (من مقاله‌ام را کامل کردم، اما هنوز آن را ارائه نکرده‌ام.)

قاعده کلی برای تشخیص این است که اگر دو جمله را از هم جدا کنید و هر دو به تنهایی معنای کاملی داشته باشند، باید از ویرگول و یک حرف ربط استفاده کنید. در غیر این صورت، نیازی به ویرگول نخواهید داشت.

در مثال بالا، اگر “but” را بردارید و با یک نقطه جایگزین کنید، هر دو جمله همچنان منطقی خواهند بود:

• I did complete my essay. I haven’t submitted it yet.

با این وجود، ویرگول و حرف ربط جمله را از نظر نوشتاری و معنایی زیباتر می‌کنند و دو عبارت مرتبط را به هم متصل می‌کنند.

چند نمونه دیگر از کاربرد ویرگول در جملات مرکب:

• After dinner we rode our bikes out to the beach, and we went swimming until it got dark.
  (بعد از شام ما به سمت ساحل دوچرخه‌سواری کردیم و تا تاریک شدن هوا شنا کردیم.)
• I asked Mary to go to the new Avengers movie with me, but she doesn’t like superhero movies.
  (از مری خواستم که برای دیدن فیلم جدید “Avengers” با من بیاید، اما او به فیلم‌های ابرقهرمانی علاقه‌ای ندارد.)

ویرگول در جملات پیچیده

در جملات پیچیده، از ویرگول زمانی استفاده می‌شود که جمله با یک بند وابسته شروع شود. بند وابسته جمله‌ای است که شامل فاعل و گزاره است، اما نمی‌تواند به تنهایی معنای کاملی داشته باشد. اما اگر جمله با یک بند مستقل شروع شود، نیازی به ویرگول ندارید.

چند نمونه از کاربرد ویرگول در جملات پیچیده:

• If you’ve found the page, please continue reading from there.
  (اگر صفحه را پیدا کرده‌اید، لطفاً از همان جا خواندن را ادامه دهید.)
• Unlike my mother, my father loves watching scary movies.
  (برخلاف مادرم، پدرم عاشق تماشای فیلم‌های ترسناک است.)

ویرگول برای یک سری یا لیست

وقتی ویرگول در یک سری یا لیست استفاده می‌شود، به جای یک حرف ربط (معمولاً “and”) برای اتصال آیتم‌ها به کار می‌رود. مثلاً به جای این که بگویید:

• I ordered pizza and Coca Cola and some fries.
  (من پیتزا و کوکاکولا و مقداری سیب‌زمینی سرخ کرده سفارش دادم.)

می‌نویسید:

• I ordered pizza, Coca Cola, and some fries.
  (من پیتزا، کوکاکولا و مقداری سیب‌زمینی سرخ کرده سفارش دادم.)

استفاده از ویرگول در لیست‌ها نسبتاً ساده است، اما چیزی که اغلب افراد را دچار سردرگمی می‌کند، این است که آیا باید از ویرگول آکسفورد (Oxford comma) استفاده کرد یا خیر. ویرگول آکسفورد، که به عنوان ویرگول سریالی نیز شناخته می‌شود، ویرگولی است که در انتهای یک لیست و قبل از حرف ربط پایانی قرار می‌گیرد. هیچ قاعده استانداردی برای الزام به استفاده از ویرگول آکسفورد وجود ندارد، بنابراین معمولاً نویسنده بر اساس سبک نگارش خود تصمیم می‌گیرد که از آن استفاده کند یا نه.

چند مثال از کاربرد ویرگول در یک سری یا لیست:

• The following meals are available on our menu: burgers and fries, poutines, milkshakes, and salads.
  (غذاهای موجود در منوی ما عبارت‌اند از: برگر و سیب‌زمینی، پوتین، میلک‌شیک و سالاد.)
• For your exam, please bring a pencil, an eraser, and a ruler.
  (برای امتحان، لطفاً یک مداد، پاک‌کن و یک خط‌کش همراهتان بیاورید.)
• I’m usually in class on Mondays, Wednesdays, and Fridays.
  (من معمولاً دوشنبه‌ها، چهارشنبه‌ها و جمعه‌ها کلاس دارم.)

سایر کاربردهای ویرگول: عبارات مطلق، کلمات ربط دهنده، نقل قول‌ها و کلمات ندا

عبارات مطلق (absolute phrases) معمولاً از یک اسم یا ضمیر تشکیل شده و برای توصیف چیزی شبیه به یک صفت به کار می‌روند. این عبارات به جملات عمق و معنای بیشتری می‌بخشند. هنگامی که یک عبارت مطلق در جمله‌ای استفاده می‌شود، با ویرگول از بقیه جمله جدا می‌شود.

چند مثال از کاربرد ویرگول در عبارات مطلق:

• My sister, who was never a fan of car rides, objected to an impromptu road trip.
  (خواهرم، که هیچ وقت طرفدار ماشین‌سواری نبود، بدون هیچ مقدمه‌ای به سفر خارج از شهر اعتراض کرد.)
• The tower, which stuck out like a sore thumb, stood 30 stories above the rest of the skyline.
  (برج، که به وضوح در معرض دید بود، به اندازه 30 طبقه از سطح افق بالا رفته بود.)

هنگامی که کلمات ربط‌دهنده (transition words) در ابتدای جمله به کار می‌روند، ویرگول پس از آن‌ها قرار می‌گیرد.

چند مثال از کاربرد ویرگول برای کلمات ربط‌دهنده:

• Therefore, the solution to your problem is to make more applications.
  (بنابراین، راه حل مشکل شما این است که درخواست‌های بیشتری ارسال کنید.)
• However, with these results we see that there are some discrepancies.
  (با این حال، با وجود این نتایج می‌بینیم که برخی اختلافات وجود دارد.)

ویرگول همچنین همراه علامت نقل قول برای نوشتن دیالوگ یا نقل قول مستقیم از منابع در مقاله‌ها استفاده می‌شود. معمولاً، ویرگول قبل از علامت نقل قول ظاهر می‌شود، چه هنگام شروع دیالوگ و چه زمانی که دیالوگ در جمله تفکیک شود.

چند مثال از کاربرد ویرگول در نقل قول یا دیالوگ:

• Mary said, “I am not going in that terrifying building.”
  (مری گفت: “من به آن ساختمان ترسناک نمی‌روم.”)
• “What we have here,” Dr. Martin said, “is a classic case of the summertime blues.”
  (دکتر مارتین گفت: “اینجا با یک نمونه قدیمی از افسردگی تابستانی مواجه‌ایم.”)
• “Tell mom I’ll be home later,” said my brother, “but I’ll call when I’m leaving.”
  (برادرم گفت: “به مامان بگو که دیر به خانه می‌آیم، اما وقتی راه بیفتم تماس می‌گیرم.”)

در نهایت، ویرگول می‌تواند قبل از حروف ندای کوتاه (short interjection) که در ابتدای جمله آمده‌اند یا برای خطاب مستقیم به شخص و صدور فرمان استفاده شود.

چند مثال:

• Yes, I have a pen in my pocket you can use.
  (بله، من در جیبم خودکاری دارم که می‌توانید از آن استفاده کنید.)
• Mark, did you pick up your clothes from the dry cleaner yet?
  (مارک، آیا لباس‌هایت را از خشکشویی گرفته‌ای؟)

علامت نقل قول (” “)

علامت نقل قول معمولاً کاربردهای مشخص و محدودی دارد. از آن برای نمایش دیالوگ (وقتی کسی صحبت می‌کند)، نقل منبع یا سطرهایی از یک متن، یا نشان دادن عنوان‌های خاص استفاده می‌شود.

نقل قول‌ها، چه مربوط به شخصی باشند که حرفی می‌زند و چه عبارتی از یک متن، در ابتدا و انتهای جمله قرار می‌گیرند. این علامت معمولاً همراه با ویرگول و دیگر علائم نگارشی ظاهر می‌شود.

چند مثال از کاربرد علامت نقل قول:

• “The Simpsons” is one of the longest-running series on television.
  (“سیمپسون‌ها” یکی از طولانی‌ترین سریال‌های تلویزیونی است.)
• When I asked her what she wanted to do for dinner, Mary said, “Let’s go out to eat tonight.”
  (وقتی از مری پرسیدم که برای شام چه می‌خواهد انجام دهد، گفت: “بیایید امشب بیرون غذا بخوریم.”)
• “Go wash up before dinner,” my mom said as I arrived in the kitchen.
  (مامانم گفت: “قبل از شام برو دست‌هایت را بشور” وقتی وارد آشپزخانه شدم.)

در مکالمه‌های غیررسمی، علامت نقل قول گاهی برای طعنه‌آمیز نشان دادن عباراتی استفاده می‌شود که معنا یا مفهوم آن‌ها با واقعیت مغایرت دارد. مثلاً فرض کنید شما به والدینتان به دروغ می‌گویید که برای مطالعه به کتابخانه می‌روید اما واقعاً برای بازی‌های ویدیویی به خانه دوستتان می‌روید. اگر دوستتان به شما پیام بدهد و بپرسد “چه می‌کنی؟”، ممکن است در پاسخ بگویید که “در حال مطالعه” هستید. این نشان می‌دهد آنچه واقعاً انجام می‌دهید با آنچه می‌گویید تفاوت دارد.

آپوستروف (‘)

معمولاً ما از آپوستروف برای سه کاربرد اصلی استفاده می‌کنیم: برای نشان دادن مالکیت، کوتاه کردن سال‌ها و در مخفف‌ها.

• در مخفف‌ها زمانی که دو کلمه به صورت کوتاه شده به هم متصل می‌شوند، از آپوستروف استفاده می‌شود. در واقع، آپوستروف جایگزین حروف حذف‌شده می‌شود. به عنوان مثال، “do not” به “don’t” و “have not” به “haven’t” تبدیل می‌شود. این نوع مخفف‌ها در نوشتار رسمی استفاده نمی‌شوند و بیشتر در متون غیررسمی به کار می‌روند.
• برای مالکیت، آپوستروف بین اسم یا ضمیر و حرف “s” قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، برای گفتن “ماشین مری”، می‌گوییم: “Mary’s car”. اگر کلمه‌ای که نشان‌دهنده مالکیت است، به حرف “s” ختم شود، نیازی به اضافه کردن “s” دیگری نیست. به جای آن، فقط آپوستروف به انتهای کلمه اضافه می‌شود. برای مثال، برای گفتن “ماشین کریس”، می‌گوییم: “Chris’ car”.

کار با آپوستروف زمانی پیچیده می‌شود که بخواهیم از آن برای مالکیت اسامی جمع استفاده کنیم. افزودن آپوستروف به اسم‌های جمع حتی برای انگلیسی‌زبانان بومی چالشی است و معمولاً به اشتباه انجام می‌شود. مثلاً بسیاری از افراد هنگام صحبت در مورد خانواده‌ای به نام اسمیت به جای نوشتن “The Smiths”، می‌نویسند “The Smith’s”. این اشتباه است، مگر اینکه بخواهیم چیزی که متعلق به خانواده اسمیت است را توصیف کنیم. در این حالت باید بگوییم: “That’s the Smiths’ car”.

همچنین هنگام اشاره به روزهای هفته به صورت جمع، ممکن است این اشتباه رایج شود. به عنوان مثال، برخی ممکن است بنویسند: “I hate Monday’s” در حالی که باید به درستی نوشته شود: “I hate Mondays”.

• کوتاه کردن سال‌ها: برای کوتاه کردن سال‌ها نیز از آپوستروف استفاده می‌شود. به عنوان مثال، زمانی که می‌خواهیم به دهه 1970 اشاره کنیم، به جای نوشتن کامل 1970s از آپوستروف استفاده کرده و آن را به صورت ‘70s می‌نویسیم.

چند نمونه از کاربردهای آپوستروف:

• I can’t believe they cancelled my favourite television show.
  (نمی‌توانم باور کنم که برنامه تلویزیونی مورد علاقه‌ام را قطع کرده‌اند.)
• Sometimes I wish I was a teenager in the ‘60s so I could have gone to Woodstock.
  (گاهی آرزو می‌کنم که در دهه 60 نوجوان بودم تا می‌توانستم به فستیوال ووداستاک بروم.)
• Is the Williams’ house for sale?
  (آیا خانه ویلیامز برای فروش است؟)

علامت سوال (؟)

علامت سوال (Question mark) همان‌طور که از نامش پیداست، در انتهای جملات سوالی استفاده می‌شود. این علامت در پایان سوالات مستقیم یا جملات سوالی ناقص (Question fragment) به کار می‌رود. جمله سوالی ناقص جمله‌ای است که کوتاه‌تر از یک جمله کامل است و در مکالمات غیررسمی به عنوان یک سوال کوتاه مطرح می‌شود. برای مثال، “Why?” یک سوال کوتاه است که در مکالمات روزمره کاربرد دارد.

چند نمونه از کاربردهای علامت سوال:

• Mary, did you finish your homework yet?
  (مری، آیا تکالیفت را تمام کرده‌ای؟)
• Where did you put my glasses?
  (عینکم را کجا گذاشتی؟)
• What schools are you applying to next year?
  (برای سال بعد به کدام مدرسه‌ها درخواست داده‌ای؟)

علامت تعجب (!)

علامت تعجب (Exclamation point) برای انتقال هیجان یا احساسات قوی‌تر به کار می‌رود. تفاوت آن با جمله‌های خبری که به نقطه ختم می‌شوند، در این است که علامت تعجب بیانگر حالت تعجبی یا احساسی است. این علامت معمولاً در انتهای جملات تعجبی دیده می‌شود. در نگارش رسمی مثل مقاله‌های دانشگاهی یا اسناد تجاری، به ندرت از علامت تعجب استفاده می‌شود، مگر اینکه نقل‌قول مستقیمی باشد که در خود منبع اصلی به کار رفته است.

چند نمونه از کاربردهای علامت تعجب:

• I’m so happy you’re coming to visit soon!
  (خیلی خوشحالم که به زودی به دیدنم می‌آیی!)
• Wow! I didn’t realize there were so many ice cream flavors here.
  (وای! نمی‌دانستم که اینجا بستنی با طعم‌های مختلف وجود دارد.)
• I won my hockey game last night!
  (دیشب در بازی هاکی پیروز شدم!)

علامت دو نقطه (:)

علامت دو نقطه (Colon) برای اتصال جمله‌واره‌های مستقل استفاده می‌شود. دو نقطه معمولاً برای بیان توضیحات بیشتر، اضافه کردن جزئیات یا شروع لیست استفاده می‌شود. وقتی از دو نقطه استفاده می‌کنید، بخش اول باید یک جمله‌واره مستقل باشد که به تنهایی می‌تواند معنای کاملی داشته باشد. دو نقطه معمولاً نقش کلماتی مانند “as follows” یا “which is/are” یا “thus” را ایفا می‌کند.

چند کاربرد علامت دو نقطه:

• برای شروع یک لیست.
• برای اضافه کردن توضیحات بیشتر.
• برای توضیح یا برجسته‌سازی یک نکته.

برای شروع یک لیست، هنگامی که می‌خواهید چیزی را توصیف کنید، توضیح دهید، جزئیات بیشتری اضافه کنید، یا چیزی را در جمله برجسته کنید، از دو نقطه استفاده می‌شود. در این موارد، اگر نیاز به تاکید بیشتری بر روی جمله دارید، می‌توانید به جای ویرگول از دو نقطه استفاده کنید، البته به این شرط که جمله‌واره مستقل در ابتدا آمده باشد.

چند نمونه از کاربردهای مناسب دو نقطه:

• There are four countries at the top of my bucket list: France, England, Spain, and Greece.
  (چهار کشور در صدر لیست آرزوهایم قرار دارند: فرانسه، انگلیس، اسپانیا و یونان.)
• A dolphin is not a fish: it’s a warm-blooded mammal.
  (دلفین ماهی نیست: یک پستاندار خون‌گرم است.)
• There are four things you need to bring tomorrow: your textbook, a signed permission slip, a pencil, and an eraser.
  (چهار چیز است که باید فردا با خود بیاورید: کتاب درسی، رضایت‌نامه امضا شده، مداد و پاک‌کن.)

دو نقطه کاربردهای دیگری نیز دارد که ممکن است با آن‌ها مواجه شوید:

• بعد از سلام در نامه یا ایمیل:
  • Dear Mr. Smith: I would like to…
    (آقای اسمیت عزیز: می‌خواهم…)
• در فیلمنامه‌ها برای مشخص کردن دیالوگ‌ها:
  • JOE: How are you doing?
    MIKE: Great, and how are you?
    (جو: حالت چطوره؟
    مایک: خوبم، تو چطوری؟)
• بین ساعت و دقیقه در زمان:
  • 5:00 p.m.
    (5:00 بعد از ظهر)
• بین عناوین در زیرنویس فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی:
  • Star Trek: The Next Generation
    (پیشتازان فضا: نسل بعدی)
• بین نام شهر و ناشر در فهرست منابع مقالات:
  • New York, NY: Bantam Books
    (نیویورک، ایالت نیویورک: انتشارات بنتام)
• در مقابل کلمات هشدار:
  • Caution: Slippery When Wet
    (احتیاط: در هنگام خیس بودن لغزنده است)
• برای مشخص کردن گیرنده و فرستنده در نامه‌ها و ایمیل‌ها:
  • To: Mr. Smith, From: Joey
    (به: آقای اسمیت، از: جویی)
• بین بخش‌های کتاب انجیل:
  • John 3:16
    (یوحنا 3:16)

نقطه‌ویرگول (؛)

علامت نقطه‌ویرگول (semicolon) شبیه نقطه‌ای است که روی ویرگول قرار دارد (؛). این علامت گاهی با دو نقطه اشتباه گرفته می‌شود، زیرا کاربردهای مشابهی دارند اما معنی متفاوتی منتقل می‌کنند.

• دو نقطه معمولاً بین یک جمله‌واره مستقل و یک جمله‌واره وابسته قرار می‌گیرد، در حالی که نقطه‌ویرگول همیشه بین دو جمله مستقل به کار می‌رود. معمولاً برای اتصال دو بند مستقل در یک جمله و نشان دادن وقفه از نقطه‌ویرگول استفاده می‌شود. همچنین، می‌توان آن را جایگزین حروف ربطی مانند “and” یا “so” کرد.

همچنین، اگر آیتم‌های یک لیست با ویرگول از هم جدا شده باشند، می‌توانید برای وضوح بیشتر و جداسازی آیتم‌ها از نقطه‌ویرگول استفاده کنید. این کار به خواننده کمک می‌کند تا به راحتی جملات را بخواند و بین موارد لیست‌شده تمایز قائل شود. این کاربرد نقطه‌ویرگول بیشتر برای لیست‌هایی که شامل مکان‌هایی مانند شهرها است، مشاهده می‌شود.

چند نمونه از کاربردهای نقطه‌ویرگول:

• My friend just had a baby; I hope to visit her soon.
  (دوستم تازه بچه‌دار شده است؛ امیدوارم به زودی او را ببینم.)
• You can come and pick me up now; I’m feeling much better.
  (می‌توانی الان بیایی و من را سوار کنی؛ احساس خیلی بهتری دارم.)
• My favourite cities to visit are Toronto, Ontario; Vancouver, British Columbia; Halifax, Nova Scotia; and Regina, Saskatchewan.
  (شهرهایی که دوست دارم ببینم عبارت‌اند از: تورنتو، اونتاریو؛ ونکوور، بریتیش کلمبیا؛ هالیفاکس، نووا اسکوشیا؛ و رجینا، ساسکاچوان.)

خط فاصله (-) و خط تیره (—)

خط تیره (hyphen) و خط فاصله (dash) از جمله علائم نگارشی هستند که اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند یا به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. هرکدام کاربردهای متفاوتی دارند.

خط تیره برای اهداف مختلفی به کار می‌رود:

• اتصال کلمات: مانند get-together، self-employed، ex-boyfriend، free-for-all
• صفات توصیفی قبل از اسم: مانند five-year-old daughter، shell-like appearance، vanilla-flavoured ice cream
• اعداد به صورت کلمه: مانند twenty-three، fifty-nine، sixty-two
• کسرها: مانند two-thirds، three-quarters
• بیان امتیاز بازی: مانند They lost 26-4.
• پیشوندها: مانند X-ray

طول خط فاصله (dash) کمی بیشتر از خط تیره است و برای نشان دادن وقفه یا مکث استفاده می‌شود. خط فاصله برخلاف خط تیره به جای وسط کلمات، بین گروهی از کلمات قرار می‌گیرد.

دو نوع خط فاصله وجود دارد:

1. خط فاصله کوتاه (–) که به اندازه طول “n” انگلیسی است و معمولاً برای نشان دادن بازه یا محدوده استفاده می‌شود (مانند 24–56).
2. خط فاصله بلند (—) که به اندازه طول “m” است و مانند دو نقطه برای برجسته کردن یک عبارت یا جدا کردن بخشی از متن به کار می‌رود، اما با تأکید بیشتری همراه است.

چند نمونه از کاربردهای خط تیره و فاصله:

• For homework, the teacher told us to read chapters 2–4.
  (معلم به عنوان تمرین به ما گفت که فصل‌های 2 تا 4 را بخوانیم.)
• My mom was always afraid of one thing—giant spiders.
  (مامانم همیشه از یک چیز وحشت داشت—عنکبوت‌های بزرگ.)

براکت [ ]، آکولاد { } و پرانتز ( )

پرانتز (parentheses) برای ارائه اطلاعات جانبی یا توضیحات اضافی استفاده می‌شود که از معنای اصلی جمله جدا است. در نگارش رسمی، پرانتز بیشتر برای ذکر منبع استفاده می‌شود. اگر احساس می‌کنید که جمله نیاز به توضیح بیشتری دارد، بهتر است آن را بازنویسی کنید تا استفاده از پرانتز ضروری نباشد.

کاربردهای دیگر پرانتز:

• کد منطقه تلفن‌ها: مانند (555) 555-5555
• مناطق زمانی در کنار ساعت: مانند 5:00 p.m. (PST)

براکت‌ها (brackets) که به شکل [ ] هستند، در نقل قول‌های مستقیم برای اضافه کردن توضیحات یا اطلاعات به کار می‌روند که در متن اصلی وجود ندارد.

چند نمونه از کاربردهای پرانتز و براکت:

• In her article, Janice Smith states that the current standards for regulation are incomplete and outdated (Smith 1991).
  (جانیز اسمیت در مقاله‌اش اظهار می‌کند که استانداردهای کنونی ناقص و قدیمی هستند.)
• We ordered pizza for dinner (my favourite food).
  (ما برای شام پیتزا سفارش دادیم (غذای مورد علاقه‌ام).)
• The newspaper reported, “The enemies were captured, and [they] were imprisoned.”
  (خبر روزنامه این بود: “دشمنان دستگیر و [آن‌ها] زندانی شدند.”)

آکولادها (braces) به شکل {}، معمولاً در معادلات ریاضی یا نت‌های موسیقی استفاده می‌شوند و در نوشتار معمول کمتر کاربرد دارند.

سه نقطه (…)

سه نقطه (ellipses) معمولاً برای نشان دادن ناتمام بودن جمله، ادامه داشتن مطلب، یا مکث در مکالمه استفاده می‌شود. در نگارش غیررسمی، این علامت گاهی بیش از حد استفاده می‌شود.

سه نقطه در نوشتار رسمی به کار نمی‌رود، مگر زمانی که می‌خواهید بخشی از یک نقل‌قول را حذف کنید یا به اختصار بیان کنید. اگر لازم است بخشی از متن یا نقل قول را حذف کنید، می‌توانید قسمت‌های ابتدایی و انتهایی جمله را نگه دارید و از سه نقطه در میان آن‌ها استفاده کنید.

چند نمونه از کاربردهای سه نقطه:

• In his iconic speech, Martin Luther King, Jr. begins with, “I have a dream…”
  (مارتین لوتر کینگ نطق معروفش را با جمله “من آرزو دارم…” شروع کرد.)
• George Washington said, “…it is much easier to prevent an enemy from posting themselves than it is to dislodge them after they have got possession.”
  (جورج واشنگتن گفت: “…جلوگیری از استقرار دشمن بسیار آسان‌تر از بیرون کردن او پس از تصاحب است.”)

ستاره (*)

علامت ستاره (asterisk) در نگارش رسمی به‌طور معمول استفاده نمی‌شود، اما در زبان غیررسمی و علوم مختلف کاربردهای متعددی دارد.

کاربردهای ستاره در نگارش رسمی و غیررسمی:

1. در معادلات ریاضی و فرمول‌های علمی، ستاره برای نشان دادن ضرب یا تکرار به کار می‌رود.
2. بعد از عنوان یا دستاورد کسی که اعتبارش خدشه‌دار شده است (مثل رئیس‌جمهور استیضاح‌شده یا ورزشکاری که مدال طلا گرفته اما بعداً تست دوپینگش مثبت شده)، از ستاره استفاده می‌شود.
3. هنگام سانسور کلمات ناسزا یا الفاظ ناپسند، ستاره جایگزین حروف میانی می‌شود. مثلاً: st.
4. برای نشان دادن تأکید بر روی یک کلمه، از ستاره استفاده می‌شود. به‌طور معمول، زمانی که امکان پررنگ کردن یا کج‌کردن کلمه وجود ندارد، کلمه را بین دو ستاره قرار می‌دهیم.
5. برای نشانه‌گذاری در پاورقی‌ها، سلب مسئولیت در تبلیغات (مثل توضیحات مربوط به چاپ خوب)، و حذف بخشی از محتوا به کار می‌رود.
6. در نقل قول‌هایی که در آن از گرامر به‌طور نادرست استفاده شده است، می‌توانید کنار آن ستاره قرار دهید تا به خواننده نشان دهید که اشتباه عمدی بوده است و شما فقط نقل‌قول اصلی را ارائه می‌کنید.

متداول‌ترین کاربرد ستاره در نگارش رسمی:

یکی از پرکاربردترین موارد ستاره در نگارش رسمی، نشانه‌گذاری در پاورقی است. در این شرایط، از یک ستاره (*) برای ارجاع به پاورقی همان صفحه و از ** (دو ستاره) و *** (سه ستاره) برای ارجاع به پاورقی صفحات دیگر استفاده می‌شود. این شیوه بیشتر در مقالات کوتاه استفاده می‌شود. در مقالات طولانی‌تر از اعداد برای پاورقی‌ها استفاده می‌شود.

چند نکته دیگر در مورد استفاده از ستاره:

اگر در مقاله‌ای نام افراد تغییر داده شده باشد، معمولاً از ستاره برای اشاره به این تغییر استفاده می‌شود. هنگامی که نام افراد ذکر می‌شود، یک ستاره کنار نام آن‌ها قرار می‌گیرد و در انتهای مقاله نوشته می‌شود: “all names have been changed” (همه اسامی تغییر داده شده‌اند).

نکته جالب درباره ستاره‌ها:

تعداد نقاط ستاره بسته به نوع فونت یا سبک حروف تغییر می‌کند. در فونت‌های بدون سرکش یا sans-serif (مثل Arial، Avenir، و Gothic)، ستاره پنج نقطه دارد. اما در فونت‌های با سرکش یا serif (مثل Times New Roman، Palatino، و Georgia) ستاره شش نقطه دارد.

قواعد جای‌گذاری:

چند قاعده کلی برای استفاده از نقطه در کنار سایر علائم نگارشی وجود دارد:

1. نقاط باید خارج از براکت‌ها قرار بگیرند. تنها استثنا زمانی است که نقطه برای اختصار استفاده می‌شود.
2. نقطه و ویرگول باید داخل علامت نقل قول قرار بگیرند. در پایان نقل قول، نقطه را قبل از علامت نقل قول انتهایی بگذارید، به این صورت: “That’s what Molly said.”
3. نقاط همراه با علامت‌های اختصاری جابجا نمی‌شوند. اگر یک جمله خبری با علامت اختصاری پایان یابد، نیازی به دو نقطه نیست. اما اگر در پایان جمله از علائم نگارشی دیگری استفاده می‌شود، نقطه باید قبل از علامت دیگر قرار گیرد. برای مثال:

• Have you heard the full speech by Martin Luther King, Jr.?
  (آیا سخنرانی کامل مارتین لوتر کینگ، جونیور را شنیده‌اید؟)

جمع بندی

در اینجا به طور مفصل درباره علائم نگارشی در زبان انگلیسی صحبت کردیم و برای هر یک مثال های زیادی مشخص کردیم. این آموزش را برای مطالعه بیشتر در همین زمینه به شما عزیزان پیشنهاد میکنیم. ضمنا هر سوالی برای شما مطرح هست با در بخش کامنت ها در همین صفحه یا در گروه تلگرامی آیلتس ما حتما مطرح بفرمایید ❤️