کل گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه

کل قواعد و گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه با مثال و تصویر

مهم ترین و کامل ترین فهرست گرامر های زبان انگلیسی چی هستن؟ چه مواردی رو باید برای یادگیری گرامر و تقویت این مهارت از زبان انگلیسی بدانیم؟ این سوال و درخواست خیلی از عزیزان بوده و در این آموزش کوشش کردیم کل گرامر زبان انگلیسی رو در قالب فهرستی از مهم ترین سرفصل ها با آموزش های ویدیویی و تصویری برای شما در یک صفحه ارایه کنیم. همچنین در آموزشی جداگانه کل سرفصل های گرامری آزمون آیلتس رو دسته بندی و ارایه کردیم که شاید دوست داشته باشید به اون آموزش هم نگاهی داشته باشید.

کل سرفصل های گرامر انگلیسی در یک نگاه کوتاه

۱. زمان‌ها (Tenses)

– Present Simple: برای بیان عادات و حقایق.
مثال: She reads books.

– Present Continuous: برای بیان فعالیت‌های در حال انجام.
مثال: She is reading a book.

– Present Perfect: برای بیان اقداماتی که در گذشته انجام شده و به حال مرتبط هستند.
مثال: She has read five books this month.

– Present Perfect Continuous: برای بیان فعالیت‌هایی که از گذشته شروع شده و هنوز ادامه دارند.
مثال: She has been reading for two hours.

– Past Simple: برای بیان اقداماتی که در زمان مشخصی در گذشته انجام شده‌اند.
مثال: She read a book yesterday.

– Past Continuous: برای بیان فعالیت‌هایی که در یک زمان مشخص در گذشته در حال انجام بودند.
مثال: She was reading when I called her.

– Past Perfect: برای بیان اقداماتی که قبل از یک زمان یا اقدام دیگر در گذشته انجام شده‌اند.
مثال: She had read the book before the meeting.

– Past Perfect Continuous: برای بیان فعالیت‌هایی که قبل از یک زمان مشخص در گذشته شروع شده و ادامه داشته‌اند.
مثال: She had been reading for an hour before dinner.

– Future Simple: برای بیان اقداماتی که در آینده انجام خواهند شد.
مثال: She will read a book tomorrow.

– Future Continuous: برای بیان فعالیت‌هایی که در یک زمان مشخص در آینده در حال انجام خواهند بود.
مثال: She will be reading at 8 PM.

– Future Perfect: برای بیان اقداماتی که قبل از یک زمان مشخص در آینده انجام خواهند شد.
مثال: She will have read the book by tomorrow.

– Future Perfect Continuous: برای بیان فعالیت‌هایی که تا یک زمان مشخص در آینده ادامه خواهند داشت.
مثال: She will have been reading for two hours by noon.

تمامی زمان ها در انگلیسی در یک نگاه (فرم مثبت، منفی و سوالی)

آموزش 16 زمان در زبان انگلیسی (در آپارات) – در 30 دقیقه!

دانلود ویدیو / دانلود pdf زمان ها

۲. جملات شرطی (Conditional Sentences)

– نوع اول: واقعیت‌های ممکن در آینده.
If it rains, I will stay home.

– نوع دوم: واقعیت‌های غیرممکن یا فرضی در حال حاضر.
If I were rich, I would travel the world.

– نوع سوم: واقعیت‌های غیرممکن در گذشته.
If I had known, I would have helped.

۳. فعل‌ها (Verbs)

– فعل‌های حرکتی (Action Verbs): نشان‌دهنده عمل.
مثال: run, eat, read.

– فعل‌های بی‌حرکت (Stative Verbs): نشان‌دهنده حالت یا احساس.
مثال: know, love, believe.

۴. اسم‌ها (Nouns)

– اسم‌های خاص (Proper Nouns): نام خاص افراد، مکان‌ها و چیزها.
مثال: London, Sarah.

– اسم‌های عمومی (Common Nouns): اشیاء، افراد و مکان‌های عمومی.
مثال: city, girl.

۵. صفت‌ها (Adjectives)

برای توصیف اسم‌ها استفاده می‌شوند.
مثال: beautiful, tall, interesting.

۶. قیدها (Adverbs)

برای توصیف فعل‌ها، صفت‌ها یا قیدهای دیگر استفاده می‌شوند.
مثال: quickly, very, well.

۷. حروف اضافه (Prepositions)

برای نشان دادن رابطه بین اسم‌ها و سایر کلمات استفاده می‌شوند.
مثال: in, on, at, between.

۸. ضمیرها (Pronouns)

به جای اسم‌ها استفاده می‌شوند.
مثال: he, she, it, they.

۹. سوالات (Questions)

برای پرسیدن اطلاعات استفاده می‌شوند.
مثال: What is your name?

۱۰. جملات منفی (Negative Sentences)

برای بیان عدم وجود یا عدم انجام عمل استفاده می‌شوند.
مثال: I do not like coffee.

این خلاصه‌ای کلی از گرامر زبان انگلیسی هست. اما در  ادامه نگاه کامل تری به سرفصل ها خواهیم داشت.

زمان ها – مهمترین گرامر های زبان انگلیسی

کل گرامر زبان انگلیسی رو باید بدون شک با زمان ها استارت بزنیم. این بخش از گرامر زبان انگلیسی بدون بعضی از ساختارها به طور کلی 12 تا هستند. هر کدام از این زمان ها با توجه به نوع رویداد و همون طور که اسمشون نشون میده بسته به تایمی که اتفاق افتادن عملکرد جدا دارن و یک حالت مشخص رو نشون میدن. مثلا مواردی که مربوط به گذشته هستند مواردی که در حال هستند و موارد مربوط به آینده و البته ترکیب از این ها و مشتقاتی که دارند. اجازه بدید به طور مشخص تر راجع بهشون صحبت کنیم.

گرامر زمان حال ساده Present Simple:

خب این زمان کارش بیان رویدادهای روزمره هست. مثلا وقتی میخواهیم بگیم من هر روز یه روتینی دارم، باید از این زمان استفاده کنیم. فعلش سادست و ing- و ed-  چیزاهای دیگه نداره و به صورت شکل ساده توی جمله استفاده میشه. برای منفی کردنشم باید don’t یا doesn’t قبل از فعل بیاریم. مثال های این زمان به این صورت هستند:

I wake up every morning at 9:30

She wakes up every morning at 9:30

I don’t wake up at 10:30

She doesn’t wake up at 10:30

زمان حال استمراری Present Continuous:

این زمان رو هم برای بیان اتفاق های لحظه صحبت یا Action in Progress استفاده میکنیم. مثلا میخوایم بگیم الان دارم این مطلب رو میخونم باید از این زمان استفاده کنیم. این مهم ترین کاربرد ing- هست که همه با اون آشنایی دارند. البته برای موارد دیگه مثل برنامه ریزی در اینده یا روند های در حال انجام نزدیک به زمان حال هم استفاده میشه که به صورت تخصصی تر بعدا صحبت میکنیم. اما مثال هاش به این صورت هستند:

I am writing this article for you

She is listening to music now

You are reading this post now

زمان حال کامل Present Perfect:

زمان حال کامل یا ماضی نقلی بیشتر برای بیان تجربه هاست. مثلا وقتی میخوایم بگیم من تا الان 10 تا فیلم دیده ام باید از این زمان استفاده کنیم. توی ساختارشون Have و Has دارند و فعل در این زمان قسمت سوم یا P.P میاد. البته برای اشاره و بیان چیزهایی که خودشون از گذشته تا الان ادامه دارن هم استفاده میشن که بعدا کامل تر صحبت میکنیم.

نکته مهم: P.P همون قسمت سوم فعله و مثال هاش:

I have watched 10 films

She has watched 10 films

زمان حال کامل استمراری Present Perfect Continuous:

این زمان هم حالت استمراری زمان قبلیه. به این معنی که اگر بخوایم یک کاری رو که از گذشته تا الان ادامه داشته و داره بیان کنیم باید ازش استفاده کنیم. برای ساختنش باز هم have و has رو  باید یه been اضافه کنیم و یه ing- چون استمراری هست بیاریم. مثالش رو نگاه کنیم:

I have been watching movies since morning.

She has been watching movies since morning.

زمان گذشته ساده Past Simple:

زمان گذشته هم شاید از آشناترین زمان ها باشه. چون وقتی میخوایم مثلا بگیم ده دقیقه پیش دوستم اومد باید از این زمان استفاده کنیم. برای گذشته کردن فعل ها باید دقت داشته باشیم که بعضی از این فعل ها با ed- گذشته میشن بعضی هام که فرمشون تغییر میکنه مثلا go میشه went و بی قاعده هستند.

My friend came 10 minutes ago.

She played football yesterday

You went to school last week

همه افعال بی قاعده مثل go که تغییر غیر قابل پیشبینی دارند رو اینجا توی سایت بریتیش کانسل میتونید بخونید. اما یک نگاه کوچک به چند تا نمونه ساده هم همینجا داریم:

زمان گذشته استمراری Past Continuous:

این زمان که برای بیان کاریه که در گذشته مشغول انجامش بودیم. مثلا میخوایم بگیم دیشب ساعت 8 داشتم کتاب میخوندم میتونیم از این زمان استفاده کنیم. دوباره چون استمراریه باید ing- استفاده کنیم:

I was reading a book last night at 8

He was going to school yesterday morning

You were eating lunch when I came

زمان گذشته کامل Past Perfect:

زمان ماضی بعید یا گذشته کامف هم برای بیان این هست که بخواهیم بگیم یک اتفاقی قبل از یک اتفاق دیگر افتاده. برای مثال میخواهیم بگیم وقتی که رسیدی ایستگاه، قطاره رفته بود. اینجا قطار قبل از اینکه برسیم رفته بوده، این همون ساختاره. برای ساختنشم همون had رو میاریم با قسمت سوم فعل چون زمان ما کامل هست:

The train had left when I arrived at the station

My father had called me before I got home

You had met her before I did

زمان گذشته کامل استمراری Past Perfect Continuous:

گذشته کامل استمراری هم مثل گذشته کامل هست فقط با این تفاوت که کاری که داشتیم میکردیم در حال انجام بوده. مثلا میخواهیم بگیم که قبل از اینکه دیروز بیایم داشتم از صبحش فیلم میدیدم. برای ساختن این زمان هم باید had + been + ing استفاده کنیم. اما چند مثال ببینیم:

I had been watching movies before you came.

She had been working for a bank when I met her

زمان آینده ساده Future Simple:

آینده ساده هم شاید یکی از ساده ترین زمان ها برای درک باشه. زمانی که درباره آینده صحبت میکنیم Will رو باید همراه با شکل ساده فعل بیاریم. این همان ساختاریه که نیازش داریم تا بگیم مثلا من این هفته میخوام برم شیراز.

I will travel to Shiraz this weekend

You will see me in the stadium tomorrow

She will call you tonight

زمان آینده استمراری Future Continuous:

آینده استمراری هم با توجه به اسمش برای توصیف کاری هست که در آینده داره انجام میشه. مثلا من میخوام بگم فردا این موقع دارم شام میخورم (چون الان ساعت 9:55 شبه که دارم اینو مینویسم) پس از will + be + ing استفاده میکنم. اگر به خاطر داشته باشید برای همه زمان های استمراری ing رو داشتیم و این زمان هم مثل همه قبلی ها ing میگیره.

I will be eating dinner tomorrow at this time

She will be watching a movie when you go home

You will be playing soccer at 10 p.m. tonight.

زمان آینده کامل Future Perfect:

این زمانم برای وقتیه که میخوایم بگیم مثلا تا آخر هفته یه کاری رو انجام میدم و تمام خواهد شد. یعنی آخر هفته که بشه، اون کارو کردم و تموم شده. مثلا، میخوام بگم تا سال دیگه من مهاجرت کرده ام. برای ساختنش چون کامل هست ما به have و p.p نیاز داریم. اما مثال ها:

I will have immigrated to Canada by the next year

You will have come back from Turkey by the weekend

She will have watched the movie by the time I arrive

زمان آینده کامل استمراری Future Perfect Continuous:

این زمان هم دوباره فرم استمراری زمان قبلی هست. همون کاری که تو آینده کامل گفتیم رو داره به صورت در حال انجام توصیف میکنه. مثلا، میخوام بگم من تا هفته دیگه دارم این کتابرو میخونم. اینجا از این زمان استفاده میکنم. برای ساختنش هم که به will + have + been + ing نیاز داربم:

I will have been reading this book by the next week.

You will have been preparing for IELTS by the next 3 months.

اینجا عملا همه زمان ها رو به طور کلی یک نگاه انداختیم و مثال زدیم. اما این ها فقط یک نگاه کوتاه بود و تک تک این سرفصل ها رو باید به صورت کام تر در صفحه های جدا و آموزش های جدا دنبال کنید. برای تک تک این آموزش ها پادکست های صوتی هم در دسترس خواهد بود.

گرامر افعال Modal، از کابردی ترین گرامر های زبان انگلیسی

افعال Modal افعالی هستند که به ما کمک میکنن تا حالت مختلفی رو بیان کنیم. مثلا بگیم که من میتونم شنا کنم، من شاید شنا کنم، من باید شنا کنم، من مجبورم شنا کنم، و من شنا میکردم اگر جات بودم!

در تمامی جمله هایی که بالا گفتیم، فعل (شنا کردن) یه تغییری کرد. مثلا وقتی میگم من میتونم شنا کنم، یعنیبه یک توانایی اشاره میکنیم! وقتی میگبم من مجبورم شنا کنم، دارم یک اجبار رو مشخص میکنیم! وقتی میگم من شنا میکردم اگر جات بودم یعنی میخوایم یک فرضی رو بگیم! اینا همش کار این Modal هاست بخاطر همینم از بخش های بسیار مهم “کل گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه” همین مودال ها هست و حتما توجه بیشتری به این سرفصل داشته باشید.

اما ببینیم این Modal ها چند مورد هستند و کاربردشون به چه صورت هست.

Can / Could:

این دوتا مودال برای بیان توانایی، پیشنهاد، اجازه گرفتن و …. هستند:

1. توانایی ها: I can swim
2. پیشنهاد ها (معمولا از could): we could go to a park today
3. اجازه گرفتن: ?Could I sit here

Should:

این کلمه هم برای بیان نصیحت و باید های خیلی ملایم و بدون اجباره. مثلا میخوام بگم تو خیلی قهوه میخوری، بهتره کمتر بخوری، میگیم:

You drink too much coffee, you should drink less.

Must:

اما این کلمه برای بیان باید های اجباری و شدیده. مثلا میگم انقدر قهوه نخور، برای شما خیلی ضرر داره، باید قهوه رو ترک کنی، میگیم:

You drink way too much coffee, it’s bad for you. You must quit coffee.

May / Might:

این دو مودال هم برای بیان شاید و احتمالا هستند! همچنین برای اجازه گرفتن هم استفاده میشوند:

1. برای احتمال: I may watch movie tonight –> فرقی نمیکنه اگه might هم بگیم
2. اجازه گرفتن: May I come in? –> معمولا با May در انگلیسی اجازه میگیرند.

Will:

این مورد هم که برای آینده ازش استفاده میکنیم.

Would:

برای بیان فرضیات استفاده میشه. به مثال در بالا داشتیم که میگفت اگر جات بودم شنا میکردم؟ این همون هست و با would میتونیم این جمله رو بگیم.

I would swim if I were you

همچنین برای تعارف کردن استفاده میشه. مثلا میخوایم بگیم “میخوای آب بخوری؟” از این استفاده میکنیم با Like:

Would you like to drink some water?

Shall:

تو انگلیسی آمریکایی خیلی ازش استفاده نمیکنن ولی بریتانیاییا ازش هنوز برای اجازه گرفتن و گفتن یه کاری تو آینده استفاده میکنن که خیلی مودبانه هست:

Shall I sit here?

I shall see you tomorrow

این هم بحث Modal ها. البته یادمون باشه این Modal ها تو سطوح بالاتر یه چندتا کاربرد دیگه دارن که در آموزش های دیگه صحبت میکنیم.

جملات شرطی Conditionals در زبان انگلیسی

شرطی ها هم که برای بیان شرط استفاده میشن. از آشنا ترین اون ها If هست. شرطی ها در کل 4 مدل دارن که همه رو با هم میبینیم:

شرطی نوع صفر:

شرطی نوع صفر، یه جور شرطه که اگر باشه، نتیجش همیشه یه چیزه! یعنی چی؟ مثلا میگم اگر به آب دما بدی، آب جوش میاد. اینجا شرط من دما دادن به آبه نتیجشم اینه که جوش میاد. ببینیم:

If you heat the water, it boils

شرطی نوع 1:

شرطی نوع یک شبیه همون شرطی قبل هستش. با این تفاوت که شرطش برای الانه و نتیجشم برای الان ممکنه. مثلا فرض کن ما میخوایم بریم پیکنیک. هوا هم که ابریه. پس اگر الان بارون بزنه، پیکنیک نخواهیم رفت!

If it rains now, we will not go on our picnic.

شرطی نوع 2:

این شرطی هم که واقعا خودمون در فارسی زیاد استفاده میکنیم موردی که میگیم اگر فلان میشد فلان کار رو میکردم! مثلا میخوام بگم اگر جات بودم بیشتر پول پس انداز میکردم. میگم:

If I were you, I would save more money!

راستی از Modal ها این مثال فرض یک چیز محال رو یادمون باشه. مثلا میخوام بگم اگر یه میلیون دلار پول داشتم دیگه بهت زنگ نمیزدم میگم:

If I had one million dollars, I would not call you anymore!

شرطی نوع 3:

صحبت راجع به گذشته ای که همیشه اما و اگر داره. چون ماهیت آدمی این هست که به گذشته فکر کنه و توی ذهنش بعضی چیز ها رو تغییر بده و نتیجه اون ها رو تجسم کنه. تو سه تا شرطی بالا تا الان داشتیم برای حالت های حال حرف میزدیم. ولی این شرطی دیگه از اون شرطیا نیست! این شرطی برای بیان کاریه که تو گذشته اگه انجام میدادیم، یه اتفاقی همون موقع تو گذشته می افتاد. مثلا اگر من بیشتر درس میخوندم، دانشگاه هاروارد قبول میشدم! پس میگم:

If I had studied harder, I would have studied at Harvard.

خب این هم کل 4 مدل شرطی ها! بریم سراغ ساختارهای مجهول که شاید جز مهمترین گرامر های زبان انگلیسی برای سطح پیشرفته باشند.

مجهول در زبان انگلیسی Passive Voice:

ساختار مجهول (Passive Voice) در زبان انگلیسی برای تأکید کردن روی عمل یا نتیجه به جای فاعل استفاده میشه. در این ساختار، فاعل جمله رو به ابتدای جمله میاریم و به مفعول تبدیل میکنیم. مجهول ها هم بخش مهمی از آموزش کل گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه ما که قولش رو به شما داده بودیم هستند. اما در ادامه به فرمول و کاربرد های این ساختار نگاهی داریم:

فرمول کلی ساختار مجهول

مفعول + be (am/is/are) + past participle (قسمت سوم فعل)

باید دقت کنیم که هر زمانی که در زبان انگلیسی وجود داره یک ساختار مجهول هم براش هست. زمان‌های مختلف در ساختار مجهول رو به طور خلاصه به این صورت میتونیم داشته باشیم که هر کدوم اگر دقت کنیم ساختار خاص خودشون رو دارن اما همه در نهایت از فرمول بالا یعنی To be + PP تبعیت میکنند. تصویر زیر همه زمان ها رو به طور مشخص فهرست کرده. در ادامه مثال های بیشتر رو داریم.

و فرمول گرامری ساختن مجهول ها در زبان انگلیسی:

1. مجهول حال ساده: This laptop is made in the U.S
2. مجهول حال استمراری: Emails are being sent
3. مجهول حال کامل: Emails have been sent
4. مجهول گذشته ساده: Emails were sent
5. مجهول گذشته استمراری: Emails were being sent
6. مجهول گذشته کامل: Emails had been sent
7. مجهول آینده ساده: Emails will be sent
8. مجهول آینده استمراری: Emails will be being sent
9. مجهول آینده کامل: Emails will have been sent

1. Present Simple:
– Active: The chef cooks the meal.
– Passive: The meal is cooked by the chef.

2. Present Continuous:
– Active: The chef is cooking the meal.
– Passive: The meal is being cooked by the chef.

3. Present Perfect:
– Active: The chef has cooked the meal.
– Passive: The meal has been cooked by the chef.

4. Past Simple:
– Active: The chef cooked the meal.
– Passive: The meal was cooked by the chef.

5. Past Continuous:
– Active: The chef was cooking the meal.
– Passive: The meal was being cooked by the chef.

6. Past Perfect:
– Active: The chef had cooked the meal.
– Passive: The meal had been cooked by the chef.

7. Future Simple:
– Active: The chef will cook the meal.
– Passive: The meal will be cooked by the chef.

8. Future Perfect:
– Active: The chef will have cooked the meal.
– Passive: The meal will have been cooked by the chef.

نکات مهم ساختار مجهول: 

– در جملات مجهول، معمولاً فاعل (کسی که عمل را انجام می‌دهد) ذکر نمی‌شه، مگر اینکه اهمیت داشته باشه. در این حالت در آخر جمله فاعل رو داریم که به صورت by…. میاد.

– ساختار مجهول بیشتر در نوشتار رسمی و علمی استفاده می‌شود تا تأکید بر عمل یا نتیجه آن به جای فاعل. مثلا برای امتحان هایی مثال آیلتس و تافل به خصوص در بخش رایتینگ عالیه اما در اسپیکینگ خیلی استفاده نمیشه و طبیعی نیست که زیاد به کار ببریم.

• یه نکته خیلی مهم دیگه اینکه نمیتونن هر فعلی رو بذاریم توی فرمول بالا و بگیم که خوب مجهول ساختیم. چرا؟ چون بعضی از افعال به طور طبیعی نمیتونن به شکل مجهول استفاده شوند. به این افعال، افعال لازم (Intransitive) هم گفته میشه که جزء افعال بیانی(state verbs) هستند یعنی یک چیزی رو بیان میکنند اما تاثیری روی کس یا چیزی ندارن مثل “know” و “believe”.

مثلا میتونیم بگیم فلان کرد فوت کرد یا مرد اما نمیتونیم بگیم فلان کس مرده شد! چون فعل “مردن” تاثیر روی کس یا چیزی نمیذاره و فعل یک چیزی رو بیان میکنه یا گزارش میده. پس فعل لازم هست.

– صحیح: He died.

– غلط: He was died.

همیشه باید فعل ها رو توی دیکشنری از این نظر چک کنیم که اشتباهی تو فرمول مجهول نذاریم و جمله بی معنی نسازیم.

مثال‌های بیشتر برای ساختارهای مجهول:

– Active: People speak English all over the world.
– Passive: English is spoken all over the world.

– Active: They will announce the results tomorrow.
– Passive: The results will be announced tomorrow.

صفت ها (Adjectives) در گرامر زبان انگلیسی:

نقش صفت ها این هست که اطلاعات بیشتری راجع به اسم ها بتونیم ارایه کنیم.  یا بتونیم بگیم کدوم یکی از اون یکی بهتره یا یکی از همه بهتره. اگر قرار باشه کل گرامر زبان انگلیسی رو بررسی کنیم، بدون شک صفت ها بخش مهمی رو تشکلی میدن.

صفت ها در حالت خیلی کامل به 12 نوع تقسیم میشن. اما از نظر مقدار به طور کلی میتونیم به 3 نوع تقسیمشون کنیم:

1. صفت های ساده: که فقط اسم رو توصیف میکنن مثلا یه ماشین زیبا: A beautiful car
2. صفت های مقایسه ای: که دو تا چیزو مقایسه میکنن مثلا این ماشین ارزونتر هست: This car is cheaper
3. صفت های عالی یا برترین: که میگن یه چیزی از همه بهتره. مثلا قد بلند ترین آدم کلاس علی هست: Ali is the tallest guy in the class

مورد اول خیلی توضیح بیشتر نیاز نداره اما حالت های دوم و سوم رو یکم دقیق تر بعد از تصویر نگاه میکنیم.

صفت های مقایسه ای در گرامر زبان انگلیسی:

این صفت ها دو چیزو مقایسه میکنن که به سه دسته تقسیم میشن:

دسته اول میگه دو تا چیز مثل همدیگه هستند. مثلا علی هم قد حسین هست پس میشه: Ali is as tall as Hossein

اگر دقت کنید برای این مورد شما صفت رو میگذاری وسط ساختار as………as

در دسته دوم داریم علی از حسین چاق تره. چاق میشه fat که یک بخشه. برای صفت هایی که یه بخش هستند er استفاده میکنیم در آخرش:

Ali is fatter than Hossein.

اما در دسته سوم داریم علی حرفه ای تر از حسینه. حرفه ای میشه Professional که از دو بخش(سیلاب) بیشتره. برای این صفت ها که از دو بخش بیشتره ما از more بعلاوه صفت بدون تغییر دادنش استفاده میکنیم. پس:

Ali is more professional than Hossein.

صفت های برترین در گرامر زبان انگلیسی:

این صفت ها هم به دو دسته تقسیم میشن. صفت هایی که یک بخشی هستند و صفت هایی که از دو بخش و بیشتر تشکیل شدن. اما فرمول ساخت این صفت ها به این صورت هست:

صفت هایی که یک بخشن مثل همون Tall که بهشون est اضافه میکنیم و یک the قبل از صفت میاریم:

John is the tallest person in our group.

صفت هایی هم که دوبخش و یا بیشتر هستند و the most میگیرن. مثلا:

Ali is the most professional person.

جزییات بیشتر رو در آموزش جداگانه در همین سایت خواهیم داشت. اما در پایانی کل گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه باید قید ها رو صحبت کنیم.

قید ها Adverbs در گرامر زبان انگلیسی:

قید ها رنگ و ظرافت بیشتری به جمله های ما میدن و اطلاعات مشخص تری رو در اختیار خواننده قرار میدن. قید میتونه فعل، صفت یا یک قید دیگه رو توصیف کنه. اما میتونیم قید ها رو در 5 گروه تعریف کنیم:

1. قید های حالت Adverbs of manner: این مدل قید ها حالت انجام یه فعل رو توصیف میکنند. مثلا علی خیلی سریع غذا میخوره. اکثر اوقات به این قید ها ما Ly اضافه میکنیم و میسازیمشون. اما بعضی از قید ها مثل fast یعنی سریع و hard یعنی سخت، ما Ly رو اضافه نمیکینم. مثال: I read a book quietly – به این قید ly اضافه کردیم و شد من به آرامی میخوانم. ولی به این قید نگاه کن: I tried hard to succeed من یه سختی تلاش کردم تا موفق بشم. پس ممکنه قید حالت اصلا ly نداشته باشه و باید با دقت توی دیکشنری همیشه چک کنیم.
2. قید های درجه یا مقدار Adverbs of degree: این قید ها هم درجه یا مقدای رو برای صفتمون مشخص میکنند. مثلا یه ماشین خیلی خوشگل. اینجا خیلی قید مقدار ما هست که جواب این سوال رو میده که چقدر؟ پس: a very beautiful car
3. قید های مکان Adverbs of place: این قیده ها هم مکان جمله ما رو مشخص میکنن: You can find a café everywhere – اینجا everywhere قید مکان ما هست معنی همه جا رو میده
4. قید زمان Adverbs of time: این قید ها هم زمان جمله ما رو مشخص میکنند: I will see you tomorrow – اینجا tomorrow قید ما محسوب میشه
5. قید های تکرار کار Adverbs of frequency: مثلا وقتی میخوای از قید هایی مثل همیشه، بعضی وقتا، گایهی اوقات، یا به ندرت استفاده کنیم این قید ها رو میتونیم بیاریم: I always watch an episode of my favorite series. – اینجا always داره میگه همیشه اینکارو میکنم.

کلام پایانی

خوب دوستان در این آموزش به درخواست شما کل قواعد و گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه بررسی کردیم. امیدواریم این توضیحات توانسته باشه تصویر روشن تری از کل موضوعاتی که باید برای بهتر شدن دستور زبان انگلیسی روی اون ها تمرکز داشته باشید را برای شما روشن کند. همچنین پیشنهاد میکنیم در کانال تلگرامی گرامر زبان انگلیسی و آیلتس ما همراه باشید. برای آموزش های بیشتر همچنین میتونید سایت لرن گرمر و سایت لینگوا پرس رو ببینید که کارشون رو توی توضیح “کل گرامر زبان انگلیسی در یک صفحه” خوب انجام دادن.