آموزش چگونی نوشتن مقاله(انشاء یا Essay) به زبان انگلیسی

با وجود این واقعیت است که”شکسپیر” نیز از آن یاد کرده که: “قلم تواناتر از شمشیر است” اما قلم به خودی خود برای خلق یک نویسنده خوب کافی نیست. در واقع، هر چند ممکن است که همه ما بخواهیم همچون شکسپیر بعدی به خودمان فکر کنیم، الهام شدن موضوعات به ما، تنها کلید نوشتن یک مقاله‎ی خوب نیست. شما می بینید که کنوانسیون مقالات انگلیسی اصولی تر از آن چیز که شما فکر می کنید، عمل می کند و در بسیاری جهات، می توان آن را به سادگی شمارش از یک تا پنج دانست.

آموزش گام به گام نوشتن انشاء(Task 2) رایتینگ آیلتس

مقاله پنج پاراگرافی

هر چند مقالات علمی پیشرفته تر، دسته بندی خاص خود را دارند، مقالات مربوط به دوره دبیرستان و یا دانشگاه ساختار پنج پاراگرافی استانداردی را دارند که در بخش زیر به آن اشاره می شود:

پاراگراف 1: مقدمه

پاراگراف 2: متن 1

پاراگراف 3: متن 2

پاراگراف 4: متن 3

پاراگراف 5: نتیجه گیری

هرچند که ممکن است این ساختار فرمولی به نظر برسد – و البته اینطور نیز هست–اما هدف اصلی این ساختار، کمک به خواننده برای دنبال کردن ایده های اصلی مقاله است. ببینید، اگر مقاله شما همان ساختاری را دارد که تمامی مقالات دارند، خواننده باید بتواند به سرعت و به آسانی اطلاعات بیشتری درباره آنها بیابد.

آموزش چگونی نوشتن مقاله(انشاء یا Essay) به زبان انگلیسی – مقدمه

آیا تمایل دارید که نمونه ای از مقالات را ببینید ؟

برای این کار می توانید به بخش Sample Essay section رجوع کنید.

هدف اصلی بخش مقدمه، ارائه موقعیت شما در مورد مسئله‌ی پیش رو است (با عنوان “تز” و یا “استدلال” نیز شناخته می شود) اما پاراگراف مقدمه، چیزی موثر تر از آن است. قبل از اینکه عبارت مقدماتی خود را آغاز کنید، باید از عبارات جذابی استفاده کنید که توجه خوانندگان را جلب کند و آنها را به ادامه خواندن مطلب تشویق کند. برای چنین کاری از نقل قول های مرتبط مانند “کسی چه می داند” و یا آمار تعجب آور مانند “سه پزشک از هر چهار پزشک گزارش می دهند که …” استفاده کنید.

فقط در صورت جلب توجه خواننده با استفاده از عبارات جذاب است که شما می توانید به سمت ارائه تز حرکت کنید . تز باید توضیحی روشن و یک پاراگراف از موقعیت شما باشد تا در ذهن خواننده هیچ شک و شبهه ای را در مورد این که شما از ابتدای مقاله کدام طرف قضیه هستید، باقی نگذارد.

پس از تز، شما باید چکیده کوتاهی ارائه کنید که پیش نمایشی از نمونه هایی که شما در بقیه مقاله تان استفاده خواهید کرد را ارائه کند. بدین ترتیب، خواننده نه تنها متوجه می شود در پاراگراف های بعدی باید در انتظار چه باشد، بلکه به درک واضح تری در مورد مقاله نیز می رسد.

در نهایت، طراحی آخرین جمله با این روش، خواننده را به شکلی کاملا یکپارچه به پاراگراف اول متن مقاله سوق می دهد. با این روش می توانیم مقدمه را با سه یا چهار جمله بنویسیم. اگر مقدمه شما بسیار طولانی است باید آن را کمی ویرایش کنید.

در اینجا به عنوان مثال، یک پاراگراف مقدمه برای یک مقاله را در پاسخ به سوال زیر ارائه می کنیم:

سوال:

“آیا شما بیشتر از اشتباهات ا تجربه کسب می کنید یا از موفقیت ها؟

مقدمه:

“همه از تجارب خود تاثیر و شکل می گیرند. مردم بر اساس کارهایی که انجام می دهند بیشتر می آموزند و بر این اساس از اشتباهاتشان بیش از موفقیتهایشان درس می گیرند. برای اثبات این قضیه، نمونه های علمی و تجربی را به شما ارائه می کنیم.“

حتما به پاراگراف مقدمه خود دقت کنید

از آنجا که این نخستین پاراگراف مقاله شما است، فرصتی برای شما محسوب می شود تا بهترین برداشت اول رابه خواننده بدهید. پاراگراف مقدمه نه تنها به خوانندگان این ایده را می دهد که شما درباره چه چیزی صحبت کنید، بلکه به آنها نشان می دهد که شما چگونه در مورد آن صحبت می کنید. 20 درصد از کل تلاش خود برای نوشتن مقاله را به مقدمه اختصاص دهید تا نتیجه آن را هم ببینید.

از جملات مجهول و اول شخص(من/مال من) استفاده نکنید

جملات معلوم – که در آنها به جای آنکه کاری بر روی فاعل انجام گیرد، فاعل خود کار را انجام می دهد- جملاتی بسیار قوی تر و جذاب تر از جملات مجهول برای جلب توجه خوانندگان هستند.( به جای آنکه بگوییم به او نمره 97 درصد داده شد، ‌بگوییم او نمره 97 درصد را گرفت)

همزمان، از ضمایر اول شخص مثل “من، مال من و برای من” اجتناب کنید؛ مگر آنکه مقاله تان یک روایت شخصی باشد. سعی کنید کلی تر به مقاله بپردازید تا خوانندگان را جذب کنید.

آموزش چگونی نوشتن مقاله(انشاء یا Essay) به زبان انگلیسی – پاراگراف های متن Body Paragraphs

پاراگراف های میانه مقاله در مجموع به عنوان پاراگراف های متن شناخته شده و همانطور که در بالا اشاره شد، هدف اصلی از یک پاراگراف متن، پرداختن به مثال هایی است که تز شما را پشتیبانی می کنند.

در اولین پاراگراف متن، شما باید از قوی ترین استدلال خود و یا مهم ترین مثال های خود استفاده کنید؛ مگر اینکه برخی دیگر از نقاط آغازین متن -مثلا توضیحات تاریخی- مورد نیاز باشد. جمله اول این پاراگراف باید جمله موضوعی پاراگراف باشد که به طور مستقیم به نمونه هایی که در پاراگراف مقدمه به آن اشاره شد، مرتبط شود.

با این حال، یک پاراگرافِ یک جمله ای که به طور گذرا به مثال هایی از “جورج واشنگتن” و یا “لبرون جیمز” می پردازد، کافی نیست. بلکه باید به خواننده به صورت دقیق توضیح دهید که مثال چیست و یا کیست و از آن مهمتر، چرا چنین مثالی معتبر است.

حتی معروف ترین مثال ها هم نیاز به توضیح دارند. به عنوان مثال، زندگی “جورج واشنگتن” بسیار پیچیده بود بنابراین شما باید مشخص کنید که با استفاده از این مثال، آیا شما قصد اشاره به صداقت و یا شجاعت او دارید، و یا شاید حتی دندان های چوبی او؟ خواننده باید این را بداند و این وظیفه شماست تا به عنوان یک نویسنده، تصویر مناسبی را به او ارائه کنید. برای این کار، بهتر است به خواننده پنج یا شش حقیقت مربوط به زندگی این فرد را ارائه کنید (به طور کلی) و یا (به طور خاص) به آن حقیقتی که مد نظرتان است، بپردازید.

پس از انجام آن کار، شما باید دقیقا توضیح دهید که چرا این مثال با مطلب شما در ارتباط است. اهمیت این مرحله قابل درک نیست؛ باید گفت این مرحله کل دلیلی است باعث شده شما مثال را در ابتدای متن بیاورید. بنابراین مستقیما توضیح دهید که چرا مثال شما معتبر است.

در اینجا پاراگراف متن مقاله ای که در بالا آن را آغاز کردیم، برای نمونه می آوریم:

به عنوان مثال، توماس ادیسون را در نظر بگیرید. این مخترع مشهور آمریکایی در اواخر قرن 19 به دلیل موفقیت هایش شهرت یافت اما او احساس می کرد که این موفقیت ها را به دلیل ناکامی های بسیارش به دست آورده است. او در کار خود بر روی یکی از معروف ترین اختراعاتش-لامپ حبابی- موفق نبود؛ نه در اولین تلاشش و نه حتی در صد و یکمین تلاشش. در واقع، او بیش از هزار بار برای اختراع اولین لامپ های رشته ای، تلاش کرد اما در طول این مسیر، او بسیار چیزها آموخت. همانطور که خودش گفت: “من هزار بار شکست نخوردم بلکه در عوض موفق شدم هزار راه بیابم که موثر نبود .” بنابراین ادیسون هم در اندیشه و هم در عمل نشان داد که چگونه اشتباهات می توانند آموزنده باشند.

حتما جملات را به یکدیگر مرتبط کنید

جمله اول یعنی همان جمله اصلی در پاراگراف های متن، باید بخش های مجزای زیادی داشته باشند.این پاراگراف ها را الزاما نباید با تضادی آغاز کرد که تغییر از ایده ای به ایده دیگر را نشان دهد، بلکه باید موضوع مشترکی را نیز یافت تا تمام پاراگراف های متن را به یکدیگر مرتبط کند. به عنوان مثال، اگر شما در اولین پاراگراف کلمه‌ی “اولین” را مورد استفاده قرار دهید، باید در پاراگراف دوم از کلمه “دومین” و یا “از یک سو” و “از سوی دیگر” بر این اساس استفاده کنید.

خیلی کلی ننویسید

مثال ها و توضیحات شما در خصوص آنها باید مرتبط با تز باشند. خلاصه نویسی درباره مثال مورد نظر شما تنها در چند خط کار بسیار سختی است. مثلا اگر شما “جورج واشنگتن” را به خاطر اینکه رهبری قوی است در متن خود استفاده کرده اید، ماجراجویی دوران کودکی وی با درخت گیلاس برای شما اهمیتی ندارد(هر چند ممکن است این موضوع در مقاله دیگر جالب باشد).

کلمات ربطی

شما ممکن است متوجه شده باشید که، هر چند پاراگراف بالا با مطالب ارائه شده بسیار هم سو است اما یک استثنای بزرگ وجود دارد و آن چند کلمه اول است. این کلمات به عنوان مثال کلمات ربطی هستند – شامل “علاوه بر این” ، “به علاوه” و “از سوی دیگر” و “بالعکس”– که از مشخصه های یک متن خوب است.

کلمات ربطی به خواننده نشان می دهد که در کجا یک بخش به پایان می رسد و دیگری آغاز می شود. در واقع این عبارات معادل های نوشتاری انواع نشانه های گفتاری مورد استفاده در سخنرانی های رسمی است که پایان یک مجموعه از ایده ها و آغاز دیگری را نشان می دهد. در اصل، آن عبارات، خواننده را از یک بخش به بخش دیگر هدایت می کند.

برای درک بیشتر این مطلب، پاراگراف دوم مقاله ما را در نظر بگیرید:

“در روشی مشابه، همه ما در مسیرمان شبیه ادیسون هستیم. هر زمان که ما یک مهارت جدید را یاد می گیریم–این مهارت خواه دوچرخه سواری، رانندگی و یا کیک پزی باشد–به خاطر اشتباهاتمان است. تعداد کمی قادرند یک روزه از مرحله آموزشی به ماراتن برسند اما این تجربیات اولیه (که اصطلاحا به آنها اشتباهات گفته می شود) می تواند به ما کمک کند تا عملکردمان با گذر زمان بهبود یابد. شما نمی توانید بدون شکستن تخم مرغ، پختن کیک را یاد بگیرید و به همین ترتیب، ما با تکرار و تکرار یاد می گیریم یعنی اشتباه می کنیم تا یاد بگیریم.“

امیدوارم این مثال نه تنها نمونه دیگری از پاراگراف متن را برای شما ارائه کرده باشد بلکه نشان داده باشد که چگونه کلمات ربطی را می توان در میان آنها مورد استفاده قرار داد.

آموزش چگونی نوشتن مقاله(انشاء یا Essay) به زبان انگلیسی – نتیجه گیری

پاراگراف نتیجه گیری در پایان مقاله می آید. از آنجا که پاراگراف پایانی آخرین شانس شما است پس آن را باید در یک قالب بسیار سفت و سخت دنبال کنید.

می توان به این پاراگراف به عنوان یک مقدمه دوم نگریست چرا که در واقع شامل بسیاری از ویژگی های مشابه است. در حالی که نیازی نیست که این پاراگراف بیش از حد طولانی باشد – چهار جمله کافی است – نوع نوشتار آن، می تواند باعث تقویت و یا تخریب یک مقاله شود.

یک نتیجه گیری خوب با عبارات پایانی نظیر: “در نتیجه”، “در پایان،” و غیره و با اشاره به آنچه در پاراگراف مقدمه برای جذب مخاطب گفته شد، آغاز می شود. پس از آن شما باید فورا بیانیه تز خود را تکرار کنید.

این باید بار چهارم یا پنجمی باشد که شما تز خود را تکرار می کنید پس در حالی که شما باید انواع کلمات را در پاراگراف های متن به کار ببرید، ایده قابل قبولی است که برخی (و نه همه) کلمات را از زبان اصلی که در مقدمه استفاده کردید، به کار ببرید. اینکار نه تنها استدلال شما را تقویت می کند، بلکه آن را به خوبی به عنصر کلیدی دوم نتیجه گیری متصل می کند: یعنی بررسی کوتاهی از سه نکته اصلی متن مقاله ( دو یا سه کلمه کافی است).

پس از انجام همه این کارها، عنصر نهایی – و جمله نهایی در مقاله شما– باید یک “بیانیه جهانی” یا “فراخوانی برای اقدام” باشد که به خواننده نشان دهد که بحث به پایان رسیده است.

مثال:

در پایان، یک چیز روشن است: اشتباهات بیش از موفقیت ها به ما در امر یادگیری و بهبود کمک می کند. علم و تجربه روزمره هر دو ثابت کرده که اگر ما هر اشتباه را نه به عنوان گام غلط بلکه به عنوان یک تجربه یادگیری در نظر بگیریم، امکان بهبود جایگاه ما بی حد و حصر است.

قدرتمند باشید

نوشتن یک پاراگراف نتیجه گیری خوب می تواند کار دشواری باشد اما از آنجا که به عنوان آخرین شانس شما برای متقاعد کردن و یا تحت تاثیر قرار دادن خواننده است، ارزش دارد برای آن زمان بگذارید. از این فرصت برای بازگویی تز خود استفاده کنید. اگر شما استدلال کنونی خود را “آشکار” کنید، خواننده هم ممکن است همین کار را بکند.

پاراگراف اول را کپی نکنید

اگر چه شما می توانید از کلمات کلیدی مشابه مقدمه در نتیجه گیری هم مجددا استفاده کنید ، سعی کنید تمام عبارات را کلمه به کلمه کپی نکنید. در عوض، سعی کنید با استفاده از عبارات جدید از این بند آخر برای نشان دادن مهارت های خود به عنوان یک نویسنده خوب بهره گیرید.

روی هم رفته، ساختار کلی یک مقاله پنج پاراگرافی باید چیزی شبیه به این باشد:

پاراگراف مقدمه

عبارات جذاب
بیانیه تز
پیش نمایشی از سه موضوعی که در پاراگراف های متن در مورد آن صحبت خواهید کرد

اولین پاراگراف متن

جمله اصلی که به اولین موضوع مورد نظر پرداخته و با عبارات انتقالی آغاز می شود
استفاده از جزئیات و مثال ها
توضیح این که چگونه این مثال ها حرف شما را ثابت می کند

پاراگراف دوم متن

جمله اصلی که به دومین موضوع مورد نظر پرداخته و با عبارات انتقالی آغاز می شود
استفاده از جزئیات و مثال ها
توضیح این که چگونه این مثال ها حرف شما را ثابت می کند.

پاراگراف سوم متن

جمله اصلی که به سومین موضوع مورد نظر پرداخته و با عبارات انتقالی آغاز می شود
استفاده از جزئیات و مثال ها
توضیح این که چگونه این مثال ها حرف شما را ثابت می کند.

پاراگراف نتیجه گیری